ERAPIA U OSÓB PRZEWLEKLE CHORYCH ONKOLOGICZNIE:
Wielu przewlekle chorych onkologicznie pacjentów zmuszonych jest do całkowitej, nieodwracalnej zmiany stylu życia i zależności od innych; wielu doświadcza przejawów stygmatyzacji, utraty szacunku, obniżenia poczucia własnej wartości, stałej niepewności wynikającej z postawionej diagnozy i obniżania się posiadanych zasobów.
Wyobrażenia, fantazje na temat „raka” to reakcja na chorobę „uważaną za oporną na działania człowieka i kapryśną, a więc niezrozumiałą – w czasach, gdy ambicją medycyny jest obecnie uleczalność wszystkich schorzeń. Taka choroba jest tajemnicza z samej swojej definicji. W dzisiejszych czasach rak wziął na siebie rolę choroby – intruza, który pojawia się bez zapowiedzi, choroby doświadczanej jako okrutna, potajemna inwazja.
Przekonanie o nieuchronności śmierci w sytuacji zachorowania na nowotwór jest bardzo silne i powszechne wśród ludzi. Chorobom nowotworowym towarzyszy także obawa przed poważnymi skutkami procesu chorobowego, rzutującymi na wiele sfer życia zarówno pacjenta, jak i jego najbliższych.
Choroba nowotworowa stanowi doświadczenie, które wpływa na układ i sposób spędzania każdego dnia.
To doświadczenie często wiąże się z bólem, cierpieniem, a często i prawdopodobieństwem zbliżającej się śmierci.
Badania potwierdzają, że zarówno rozległość sieci wsparcia, jak i jego jakość obniża poziom lęku w obliczu choroby nowotworowej, a stan psychofizyczny pacjenta i mechanizmy radzenia sobie w chorobie mają znaczący wpływ na proces leczenia onkologicznego.
Choroba jest traumatycznym doświadczeniem, w którym następuje przedefiniowanie koncepcji własnej osoby. Zachowania w chorobie związane są z podjęciem walki, nierzadko skazanej na niepowodzenie lub na wyleczenie okupione jednak często uciążliwą terapią związaną z bólem, zmianami w obrazie ciała.
Obecnie wraz ze wzrostem szans na skuteczne wyleczenie choroby nowotworowej mamy do czynienia ze „społeczeństwem remisji”, bo coraz więcej ludzi żyje po wyleczeniu z choroby nowotworowej. Muszą oni zmierzyć się z konsekwencjami choroby lub niepełnosprawności, co wymaga od nich zmiany dotychczasowych relacji i okazania wzajemnego wsparcia w systemie rodzinnym.
Terapia onkologiczna jest przeznaczona dla wszystkich Pacjentów u których lekarze podejrzewają lub stwierdzą nowotwór złośliwy.
